Wet kind, draagmoederschap en afstamming

Reactie

Vraag1

Geschrokken door diverse reacties, reageer ik nog even.
Natuurlijk is het verdrietig dat mensen met een adoptie-achtergrond zich denken te herkennen in draagmoederschap. Maar adoptie en draagmoederschap hebben niets met elkaar te maken.
Bij draagmoederschap is namelijk het kind compleet niet genetisch verwant aan de draagmoeder. De draagmoeder is geen familie van het kind. De wensouder(s) hebben een eigen eicel en zaadcel gegeven en zo is er een genetisch eigen kind (in het begin nog een embryo) ontstaan. Deze embryo “logeert” bij de draagster omdat de wensouder zelf niet kan dragen, bijvoorbeeld omdat zij bijvoorbeeld geen baarmoeder heeft, aan ernstige endometriose lijdt, of andere ziektes of aandoeningen heeft. Zo ken ik iemand die na baarmoederkanker op jonge leeftijd geen baarmoeder meer heeft, maar wel nog eileiders. Mensen met nierproblemen (na transplantatie) kunnen vaak wel zwanger worden, maar kunnen de kinderen niet dragen omdat dat hun overlijden zou kunnen betekenen.
Nu kunnen deze wensouders alleen terecht in het buitenland. Dit betekent soms juridische problemen, problemen rond de nationaliteit en is gewoon ook erg duur. Nieuwe medische behandelingen zoals vaccinaties en orgaandonatie zijn niet meer uit de hedendaagse medische behandelingen weg te denken. Hoogtechnologische vruchtbaarheidsbehandelingen is een behandeling die niet meer uit de wereld zal verdwijnen. Dankzij de nieuwe wet hoeven mensen niet naar het buitenland te gaan en kunnen de kinderen gewoon bij hun ouders opgroeien.
Er zijn in Amerika en Canada meer draagmoeders dan wensouders. Het dragen van een baby voor een ander is daar een altruïstische daad, soms vanuit een christelijke motivatie. We hopen dat na het aannemen van de wet ook in Nederland meer wensouders geholpen kunnen worden die niet zelf een kind kunnen dragen, maar wel vruchtbaar zijn. De kinderen zijn meer dan welkom .