Wijziging van de Wet milieubeheer voor een nationale circulaire plastic norm

Reactie

Vraag1

Ik ben werkzaam in de automobiel industrie en binnen deze industrie is de levensduur van de producten over het algemeen meer dan 15 jaar.
Onderzoek heeft uitgewezen dat de mechanische eigenschappen van mechanisch gerecycleerd kunststof materiaal significant sneller verouderen dan van virgin materiaal. Dat geldt zelfs nog meer voor PCR dan voor PIR, daar deze meer verontreinigd zijn met andere (kunststof) materialen dan PIR en daardoor ook meer compatibilizers en stabilisatoren verbruiken.
Er zijn vele verschillende toepassingen van kunststof en ik denk dat de bijmengverplichting afhankelijk zou moeten zijn van de toepassing. Ik denk bijvoorbeeld dat er bij veiligheids-gerelateerde onderdelen geen bijmengverplichting zou moeten zijn, terwijl andere delen die minder kritiek zijn een hogere bijmengverplichting zouden kunnen hebben. Als alle delen over een kam geschoren worden, betekend dat dat kritische delen niet meer van kunststof gemaakt kunnen worden of alleen van chemisch gerecycled kunststof (wat vrijwel 2 keer zo duur is en een slechtere CO2-footprint heeft) gemaakt kunnen worden.
Dat zou zonde zijn want kunststof is juist een geweldig product dat heeft geleid (en nog steeds leidt) tot enorme reducties in CO2 uitstoot tijdens de productie van producten en ook tijdens transport van producten (door lager gewicht) en in geval van voertuig-industrie ook nog tijdens het gebruik van de producten.
Ik hoop daarom dat er verschillende categorieen (afhankelijk van toepassing) zullen onstaan die ieder hun eigen bijmengverplichting krijgen.