Regeling reguleren smaken e-sigaret

Reactie

Vraag1

Met de geselecteerde ingredienten is het niet mogelijk om een e-sigarettenvloeistof te produceren die dezelfde smaak geeft als de tabakssmaken die thans op de Nederlandse markt aanwezig zijn. Sterker, met de geselecteerde 16 ingredienten is het uberhaupt niet mogelijk een tabakssmaak te produceren die door de consument ook als zodanig wordt herkend. Daarnaast zijn de gestelde termijnen volstrekt onhaalbaar. Het verbieden van uitlevering aan de handel per 1/1/23 maakt dat al ruim voor de ingangsdatum een begin had moeten worden gemaakt met het ontwerpen van nieuwe verpakkingen en het drukken daarvan en het ontwikkelen van de smaak. Van fabrikanten mag niet worden verwacht dat zij verpakkingen (en smaken) ontwikkelen die voldoen aan de nieuwe regeling zonder dat ze zekerheid hebben dat deze regeling ongewijzigd wordt ingevoerd. Als de regeling pas in oktober of november dit jaar officieel wordt rest te weinig tijd om zowel de smaak als de verpakking tijdig te ontwikkelen en te produceren. Om die reden zou uitlevering naar de handel nog 1 jaar na publicatiedatum mogelijk moeten zijn. Gegeven het feit dat de rotatiesnelheid van sommige smaken laag is zal de winkelier verlangen dat hij de huidige producten nog zeker 1 jaar mag uitverkopen. Anders zal hij enkel bereid zijn deze voor te zetten als de leverancier garandeert dat hij ze terugneemt. Dit betekent dat de gestelde termijnen in de regeling aanpassing behoeven zodat uiterlijk 2 jaar na ingangsdatum van de regeling deze producten niet meer voor de consument beschikbaar zijn.
Nederland beperkt met deze regeling het vrije verkeer van goederen in de EU. Het is zeer discutabel dat dit wordt onderbouwd met de bescherming van de volksgezondheid (en met name die van jongeren). Het verbieden van bepaalde smaken zal immers voor 2 effecten zorgen: consumenten (en zeker jongeren) gaan die via het internet in andere landen kopen of (duale) rokers keren terug naar het roken van tabaksproducten. In beide gevallen is het zeker dat de volksgezondheid er op achteruit gaat. De e-sig industrie zal de overheid hier dan ook ongetwijfeld op aanspreken.
Het gebruik onder jongeren die daarvoor nog nooit met nicotine houdende producten in aanraking zijn gekomen moet inderdaad worden verboden. Om dat te bereiken zou het verstandig zijn om de leeftijdsgrens (18 jaar) op te trekken naar bijvoorbeeld 21. Daarnaast zou de handhaving van de leeftijdsgrens geintensiveerd moeten worden.