Denk mee met de Staatscommissie rechtsstaat
Reactie
|
Naam
|
Anoniem
|
|
Plaats
|
Amsterdam
|
|
Datum
|
13 mei 2023
|
Vraag1
Voor haar onderzoek is de Staatscommissie rechtsstaat op zoek naar ervaringen en perspectieven van burgers op de rechtsstaat en de rechtsstatelijke cultuur in Nederland. Welk onderwerp verdient in uw ogen speciale aandacht en waarom? Wat zijn concrete maatregelen om het functioneren van de regering, het parlement en de rechtspraak en hun onderlinge verhouding in de praktijk te verbeteren? Hoe kan de rechtsbescherming van de burger effectief beter worden?
Ik ben niet meer piepjong, hetgeen logisch is als je bent geboren in 1942. Ik ben op mijn 18e jaar gaan werken en keek met open mond toe hoe de maatschappij - niet heel goed in mijn opinie - werkte. ik heb veel verschillende banen gehad, waaronder werken op een Linotype voor de Tijd/Maasbode en het Parool en als telegrafist voor de PTT. Op mijn 27e jaar ben ik rechten gaan studeren en op mijn 34e jaar ben ik advocaat geworden. Dat was in 1977. Tot en met 1980 was de pro deo rechtshulp goed georganiseerd en daarna niet meer en was het knijpen geblazen. Daar werd ik niet helemaal blij van. Omstreeks 1998 wilde de Staatssecretaris van Vreemdelingenzaken het tarief voor asieladvocaten verlagen, dat al jaren hetzelfde was en waarbij dag en nacht werken nog de enige mogelijkheid was. De verlaging van dat tarief dwong mij de toga aan de wilgen te hangen. Daarna is het er niet beter op geworden met de rechtsstaat. Zie de kindertoeslagaffaire en de ellende met box 3, benevens de misselijkmakende decentralisaties. Zie ook de invoering van de Zvw in 2006, waarbij de verzekeraars het voor het zeggen kregen en de rechtsbescherming niet meer via het bestuursrecht kon plaatsvinden maar via het civiele recht. Dat gaat kosten kortom.
Dus ik ben van mening dat de situatie van de rechtsstaat aan steeds verdere uitholling onderhevig is, zie b.v. de massaal bezwaarprocedures m.b.t. box 3.
