verbod op het gebruik van stroomstootapparatuur

Reactie

Vraag1

Begrijpelijk dat er beperkingen aan het gebruik van stroomstootapparatuur (e-collar) gesteld worden. Uiteraard om misbruik tegen te gaan. Echter een totaal verbod is niet in belang van dierenwelzijn. Indien gebruik door gekwalificeerde personen kan dit zelfs van meerwaarde zijn. Honden die voor specifieke doeleinden (bijv. jacht) gefokt en getraind zijn, moeten soms in hun passie bijgestuurd worden. Naast de kleine elektrische prikkel (vele malen lichter dan schrikdraad) kan ook een de trilfunctie worden ingezet of een pieptoontje. De elektrische prikkel in combinatie met pieptoon of trilfunctie heeft een klein schikeffect waardoor de hond weer alert reageert op de aanwijzingen van de eigenaar. Dit is in sommige gevallen nodig als de hond vanuit instinct achter wilde dieren (bijv. tijdens de jacht) blijft rennen, maar niet te remmen of corrigeren is als hij richting autoweg rent. In zo'n situatie is het noodzaak om aan de noodrem te trekken middels de e-collar. Het is dan een levensreddend instrument.
Als de e-collar ingezet wordt als strafmiddel, dan is er sprake van onjuist gebruik en dus ten zeerste af te keuren. Maar als de e-collar op doordachte wijze ingezet wordt door gecertificeerde personen, dan zal geen schade toebrengen maar eerder een beschermend effect hebben voor de hond. Ik pleit er daarom voor dat binnen de voorliggende AMVB een uitzondering gemaakt wordt voor honden die worden ingezet bij de jacht of andere belangrijke taken (zoals bewaking of hulphond) en waarbij als eis gesteld wordt dat de gebruiker een speciale cursus heeft gevolgd en daarmee gekwalificeerd/gecertificeerd is. Bij handhaving kan dan naar een certificaat gevraagd worden. Om een beperking te stellen aan de duur van de certificering kan overwogen worden om het certificaat toe te kennen aan persoon en specifiek aan betreffende hond. Dus daarmee wordt de inzet van e-collar gekoppeld aan een unieke combinatie van eigenaar en hond. Dit betekent dus ook dat de e-collar ook niet ingezet kan worden bij een andere hond dan waarvoor het certificaat is aangevraagd.
Mijn eigen praktijkervaring in voorgaande jaren is dat de hond de e-collar niet als negatief of bedreigend ervaarde. Integendeel, als de e-collar tevoorschijn kwam reageerde de hond enthousiast. Want de e-collar betekende voor haar dat ze leuke dingen ging doen (namelijk jagen). En in onze situatie heeft het ook een keer haar leven gered, omdat ik haar kon afremmen voordat ze de weg oprende tijdens een apport.

Vraag2

Zoals hierboven al gezet is een totaalverbod heel duidelijk beschreven. Echter dit totaal verbod leunt vooral op emotionele argumenten, maar mist deskundige onderbouwing van deskundigen uit de praktijk. De misstanden moeten inderdaad worden uitgebannen, maar door het totaalverbod worden ook honden en eigenaren geraakt die zorgvuldig en passend met deze apparatuur zijn omgegaan. Het is dus beter om een verbod te beschrijven waarin ook ruimte is voor een ontheffing. En dat aan die ontheffing specifieke eisen (zoals opleiding en certificaat) gesteld kunnen worden.