Subsidieregeling ondersteuning werkgevers inzet statushouders

Reactie

Vraag1

In meerdere reacties is het al gezegd, de aanvraag en besluitperiode alsmede het volgen van een kalenderjaar en niet wanneer de kans op werk zich voor doet, maken de regeling alleen interessant voor de grotere bedrijven. Alleen zij hebben de faciliteiten, tijd en mensen om te zorgen dat aan alle gestelde voorwaarden voldaan kan worden. Voor kleinere werkgevers is dit niet mogelijk, en al helemaal niet om begeleiding in te kopen of zelf heel intensief trajecten op te zetten. Bovendien hebben die bedrijven nu iemand nodig, niet over een aantal maanden. Er wordt toch teveel vanachter een bureau bedacht en niet vanuit het werkveld.
De ervaring leert bovendien dat als statushouders, en ook asielzoekers die mogen werken, in een werkomgeving terecht komen, ze veel sneller de taal leren en een netwerk opbouwen dan wanneer ze alleen taallessen volgen. Met andere woorden dat gebeurt dan op een natuurlijke manier. Voor een klein bedrijf kost dat al erg veel capaciteit, het is al intensief, dat is precies wat ze tegen houdt. Makkelijker maken en helpen waar nodig. Nederland heeft heel veel van dit soort bedrijven die schreeuwen om personeel, er zijn heel veel kansen in deze hoek. Juist daarom zou een dergelijke regeling door deze groep gebruikt moeten kunnen worden. Maar dan ook nog de verplichting een contract voor een jaar van minimaal 20 uur erna, tja, dan maak je de regeling alleen toegankelijk voor bedrijven, die de subsidie waarschijnlijk niet eens echt nodig hebben of die, zoals elders gezegd, er een verdienmodel in gaan zien. Echt een lovenswaardige poging, maar te weinig vanuit de situatie van de werkgever en statushouder gedacht, teveel vanuit de subsidie en controle. Daarnaast zou het zou heel fijn zijn als iedere nieuwkomer die mag werken hieronder zou vallen, in welk azc of gemeente iemand zich ook bevindt, het betaald zich altijd uit voor de maatschappij.