Wet herpositionering taken NZa en deregulering
Reactie
|
Naam
|
drs. H. Kraak
|
|
Plaats
|
Deventer
|
|
Datum
|
19 mei 2015
|
Vraag5
Heeft u opmerkingen bij de grondslag in het wetsvoorstel om het macrobeheersinstrument zodanig toe te passen dat contractering wordt bevorderd met het oog op kwaliteit en toegankelijkheid?
Contractering leidt niet tot kwaliteit. Gecontracteerde instellingen leveren naar onze ervaring vaak slechte kwaliteit. Ongecontracteerde praktijken zijn eerder de betere praktijken, omdat zij zich het concurrentienadeel kunnen veroorloven en mensen vaak vanwege de kwaliteit tóch bij hen willen komen.
Kwaliteit kan beter beoordeeld worden door reputatieonderzoek: verwijzers weten naar wie zij liever wel en niet verwijzen en waarom. Ook verzekerden kunnen ondervraagd worden naar hun ervaring met behandelaars.
Kwaliteit zoals gedefinieerd door beleidsmakers (kwantitatief op meetbare zaken) stemt niet overeen met kwaliteit zoals ervaren door clienten.
Vraag6
Heeft u nog overige opmerkingen?
Toegankelijkheid is nu al in het geding merken wij. De spec. GGZ lijkt op slot te zitten, in de GB GGZ zijn de trajecten ontoereikend voor de zwaardere doelgroep en particulier laten betalen is een 'economisch delict' geworden. Verzekeraars hebben strakke opdracht tot kostenterugdringen. Goedkope zorg is standaardzorg, cursusachtig, onpersoonlijk. Een cursus is niet vergelijkbaar met behandeling. Toegang tot zorg zal op den duur vooral toegang tot goedkope, ontoereikende zorg zijn. Wij horen nu al vaak dat clienten per se niet (meer) naar de spec ggz (instellingen) willen, omdat ze zich daar als nummer behandeld voelden en de kwaliteit slecht was. Instellingen werken noodgedwongen al een tijdje onder zware kostendruk.
Bijlage
