Wet centraliseren tolkvoorzieningen auditief beperkten leef- en werkdomein
Reactie
Naam
|
Henrike Dijkstra, Tolk Nederlandse Gebarentaal (Mevr. H.H. Dijkstra)
|
Plaats
|
Utrecht
|
Datum
|
5 april 2018
|
Vraag1
Heeft u verbeterpunten ten aanzien van de voorgestelde maatregel en is die effectief in het bereiken van het beoogde doel?
Ik begrijp de keuze voor het UWV. Maar aangezien ik al 10 jaar tolk Gebarentaal ben en dus al 10 jaar werk met het UWV heb ik wel ernstige zorgen over de uitvoering van het beleid.
De laatste jaren is mij regelmatig ter ore gekomen dat Dove/slechthorende klanten in het onderwijs bijvoorbeeld niet alle lessen een tolk vergoed kregen (terwijl daar in principe recht is op 100% tolkuren) Mijn zorg is dan ook dat het UWV strenge regels zal hanteren over de toekenning van extra tolkuren, terwijl 30 uur per jaar voor de meeste mensen niet te doen is. (Bijvoorbeed, iemand die wekelijks naar de kerk wil is daar alleen al snel het dubbele aantal uren aan kwijt).
Er zijn al hele vreemde regels door het UWV ingevoerd (en weer veranderd) in de afgelopen jaren. Waaronder een systeem waarbij er maar 50% en later 75% van mijn tolktijd werd uitbetaald. Een jaar waarin annuleringen niet mochten worden vergoed, het niet “mogen” tolken voor een leerling in zijn/haar pauzes, etc. om de kosten te drukken. Ook heeft het UWV in het verleden geweigerd om met onze beroepsvereniging in gesprek te gaan, wat ik ook zorgelijk vindt.
Bovendien is het elk jaar opnieuw in januari weer de vraag wanneer de zaken bij het UWV op orde zijn. Er zijn jaren geweest dat ik pas in maart heb kunnen factureren voor het nieuwe jaar.
De afgelopen 10 jaren hebben mijn vertrouwen in het UWV als uitvoerder voor de gehele tolkvoorziening wel geschaad.
Mijn aanbeveling zou zijn om te kijken naar het systeem van Tolkcontact, wat zowel tolken als klanten erg prettig werken vinden.
Ook is mijn dringende verzoek om mensen te plaatsen bij de nieuwe tolkvoorziening die kennis hebben van doofheid en tolken inzet. Bij voorkeur dus iemand/ meerdere personen die zelf Doof/slechthorend/doofblind zijn. Alsmede de mensen bij Tolkcontact en Tolknet die al kennis in huis hebben. Dit was ook het geval toen Menzis nog de leefuren verzorgde.
Ter illustratie: in de huidige communicatie van het UWV wordt nog steeds gesproken van het “kunnen bellen naar een bepaald telefoonnummer,” terwijl het hier gaat over Doven. Wij worden nog steeds aangesproken als “doventolk,” een zeer verouderde term.
Ik hoop ook dat er voldoende gesprekken zijn met de belangenorganisaties voor de verschillende groepen die afhankelijk zijn van de tolkvoorziening en niet alleen met het UWV.