Wetsvoorstel maatregelen loondoorbetaling bij ziekte en WIA

Reactie

Vraag1

In het wetsvoorstel wordt de in het Regeerakkoord voorziene afschaffing van (de RIV-toetsing van) Spoor 2 voor eigenrisicodragers gemist, alsmede het wegnemen van de verplichting voor eigenrisicodragers (WGA) om ex-werknemers na hun uitdiensttreding nog tot maximaal 10 jaren te re-integreren.
Deze laatste verplichting geldt immers ook niet voor publiek verzekerde werkgevers en verstoort het level playing field privaat-publiek.
De relatie tussen de inwerkingtreding van de MKB-verzuim-ontzorgverzekering per 1 januari 2020 en de premievermindering per 1 januari 2021 is niet logisch.
In elk geval kunnen kleine werkgevers die ontzorgverzekering in 2020 niet financieren uit de premievermindering van € 100 per maand, zo verzekeraars deze verzekering al voor € 100 zou kunnen aanbieden hetgeen sterk wordt betwijfeld. Het is naar mijn opvatting een gemiste kans om het advies van de bedrijfs- of arboarts niet reeds per 1 januari 2020 leidend te laten zijn voor de RIV-toetsing. Het wetsvoorstel voorziet om die redenen niet in innoverende maatregelen die de voor 1 oktober 2019 door kleine werkgevers te maken keuze, om wel of niet voor het jaar 2020 eigenrisicodrager WGA te worden, zullen beinvloeden.
Wat betreft de terugkeer van bepalingen, soortgelijk aan artikel 44 WAO, is de ingangsdatum van 1 juli 2020 ongelukkig gekozen, nu werkzaamheden steeds vaker als zelfstandige of zzp-er worden uitgevoerd en inkomsten achteraf op jaarbasis worden vastgesteld. Daarnaast komt in de toelichting op het wetsvoorstel nauwelijks tot uitdrukking dat de bepalingen inzake de korting van inkomsten uit arbeid onverminderd van toepassing blijven(punt 1, onderaan pagina 8 in de MvT is hierdoor t.a.v. de groep die meer dan 65% van het maatmaninkomen verdient, lastig te volgen om de uitkering dan toch niet wordt betaald) en het uitstellen van de praktische schatting slechts betekenis heeft voor een beperkte groep werkhervatters, die de baan verliest of het werk niet kan volhouden en geen beroep zou kunnen doen op de bestaande bepalingen in de WIA tot herleving van de uitkering (met name binnen 5 jaren uit dezelfde ziekteoorzaak). Dit neemt niet weg dat de herintroductie van aan artikel 44 WAO gelijke bepalingen in beginsel een positieve reparatie is.