Wetsvoorstel maatregelen loondoorbetaling bij ziekte en WIA

Reactie

Vraag1

Veel zieke werknemers zijn gemotiveerd om te re-integreren en te herstellen. Maar er is een minderheid die niet wil: "door die depressie heb ik nergens zin in, mijn baas is een hufter en ik viel steeds net buiten de boot voor vervroegd pensioen".

De werkgever heeft financiële prikkels om de re-integratie te bevorderen, maar in de praktijk is de werkgever ook maar een verzameling mensen die het eigenlijk te druk hebben om zich bezig te houden met de re-integratie van die ongemotiveerde werknemer.

In zo'n situatie is voor de bedrijfsarts de weg van de minste weerstand om veel beperkingen aan te geven, zoals een ruime urenbeperking, of iemand helemaal thuis te laten zitten. Nu doet de bedrijfsarts dat niet wegens het risico op een loonsanctie.

De ideale zieke werknemer is assertief, voelt eigenaarschap en heeft de energie en verstandelijke vermogens om alle regeltjes te bestuderen. Maar dat is een utopie, zeker bij langdurig zieke werknemers.

Daarom adviseer ik goede voorlichting aan werknemer:
- Dat de claimbeoordeling bij de verzekeringsarts anders kan uitpakken dan het advies van de bedrijfsarts en wat de gevolgen zijn.
- Over second opinion en deskundigenoordeel.
- En over de kansen die een werknemer heeft in de eerste twee jaar, als er nog een werkgever is om te re-integreren en deskundigen in te schakelen (coach, sollicitatiehulp, etc).

Ik pleit ervoor om werknemers meerdere malen op meerdere manieren voor te lichten. De een haalt meer uit een brief, de ander uit een gesprek en sowieso is bij dit soort abstracte materie herhaling noodzakelijk.

Laat deze voorlichting uitvoeren:
- Door de werkgever en de deskundigen die werkgever inschakelt.
- Door het UWV door in de loop van de twee jaar meerdere malen een brief sturen
- Door mensen tijdens hun re-integratie uit te nodigen voor gesprekken bij het UWV. Liefst meerdere malen. Dit kan door goedkope krachten gedaan worden.

Eventueel kan er een loonsanctie tegenover worden gezet als de werkgever niet zorgt voor goede voorlichting. Immers dan zijn per definitie re-integratiekansen gemist en geen goede deskundigen ingeschakeld. Maar als het doel is om werkgevers te ontzorgen en werknemers te beschermen, dan moet dit geborgd worden door het UWV. Het is een investering die zich terugverdient.

Zo komt een zieke werknemer niet na twee jaar van een koude kermis thuis!

Deze reactie is op persoonlijke titel.