Wijziging van de Participatiewet in verband met het op onderdelen in balans brengen van de wet tussen bestaanszekerheid, re-integratie en handhaving

Reactie

Vraag1

De giftenregeling lijkt sympathiek maar waar houdt het op een incidenteel extraatje te zijn en wordt het structurele inkomensondersteuning? Eigenlijk zegt de overheid: een bijstandsuitkering is niet genoeg om van te leven en de verantwoordelijkheid daarvoor schuift ze door naar de individuele bijstandsontvanger en diens omgeving. Daarmee wordt een deel van het inkomen afhankelijk van liefdadigheid en willekeur: niet iedereen heeft immers mensen in zijn omgeving die extra financiële ondersteuning kunnen of willen geven. Bovendien plaatst het bijstandsontvangers in een afhankelijke positie: dat moet je niet willen voor mensen die vaak al kwetsbaar zijn. Het kan ook binnen families zorgen voor wrijving en problemen: andere kinderen willen ook wel een extraatje. Ik vraag me ook af of de minister zich wel realiseert dat € 1200,- (in sommige gemeentes zelfs € 1800,-) voor mensen op bijstandsniveau maar ook net daarboven veel geld is, zowel om te vragen als om te ontvangen. Bij het maximale bedrag heb je het over een verhoging van het besteedbaar inkomen na aftrek van de vaste lasten met zo'n 20-30%.
De regeling komt voort uit goede bedoelingen maar zorgt voor willekeur, ongelijkheid en afhankelijkheid: doe het niet.
Sta toe dat mensen met een bijstandsuitkering net als iedereen cadeautjes mogen ontvangen. Verhoog daarnaast de uitkering voor mensen die langdurig op een uitkering zijn aangewezen. Dat is in alle opzichten eerlijker.