Wijziging van de Participatiewet in verband met het op onderdelen in balans brengen van de wet tussen bestaanszekerheid, re-integratie en handhaving

Reactie

Vraag1

Voornamelijk reactie op artikel 9 en 10a. Iz alle vormen waar bijstandsgerechtigden ingezet kunnen worden als gratis arbeidskrachten. De wet schrijft additionele werkzaamheden en niet lijden tot verdringing. In de praktijk blijkt dat gemeente, reïntegratiebedrijven er alles aan doen om dit te omzeilen en geld te verdienen over de ruggen van bijstandsgerechtigden. Elke werkzaamheid die de gemeente de bijstandsgerechtigde oplegt, moet streng gecontroleerd worden.

Maar veel beter is: is geen enkele op geld waardeerbare arbeid gratis laten uitvoeren. Cursus is oké, workshop is ook goed. Maar moet de bijstandsgerechtigde op geld waardeerbare arbeid doen? Dan het minimum loon betalen AAN DE BIJSTANDSGERECHTIGDE!!

Iemand krijgt zomaar de stempel: "afstand tot de arbeidsmarkt" en dat was in Smallingerland al zo als je 1 jaar in de bijstand zat. Ook als heb je een HBO diploma en 40 jaar werkervaring en in dat jaar naast de bijstand gewerkt. De term "afstand tot de arbeidsmarkt" moet veel beter gedefinieerd worden. En van te voren getest worden en voor een bezwaar vatbare beslissing op papier gezet worden door de bijstandsconsulent.

Idem met de term dat iemand "arbeidshygiëne" of "arbeidsritme" op moet doen. Test dat van te voren, komt iemand op tijd op de afspraak? Kan iemand een wekker zetten? Stinkt deze persoon en loopt deze in 5 weken niet gewassen kleding? Allemaal JA, dan niet iemand deze stempel geven. Wederom vermelden in een bezwaar vatbare beslissing.

Daarnaast moeten alle financiële boetes voor de bijstandsgerechtigde verdwijnen.

Doe je als bijstandsgerechtigde je mond open, dan raak je je bijstand kwijt. De bijstandsgerechtigde moet meer beschermd worden/betere juridische hulp krijgen. Maakt de gemeente fouten, zou smartegeld een goed middel zijn.
el macht.