Wijziging van de Participatiewet in verband met het op onderdelen in balans brengen van de wet tussen bestaanszekerheid, re-integratie en handhaving

Reactie

Vraag1

MvT. 5.4 Een op de bijstandspopulatie toegespitst ontheffingenkader (artikel 9, vijfde en
zesde lid, van de Participatiewet)
blz 65, 5e alinea:
'De regering stelt voor dat de beoordeling of iemand in het kader van de
Participatiewet volledig en duurzaam geen arbeidsmogelijkheden heeft wordt gedaan door een
arbeidsdeskundige. De regering heeft voor ogen dat de criteria aansluiten bij de criteria die in het
kader van de Wajong worden gesteld aan het begrip “volledig en duurzaam geen
arbeidsvermogen” ........'

Na meer dan 10 jaren werken met SWers en Wajongeren,
ervaringen met DGA (duurzaam geen arbeidsvermogen) procedure bij het UWV m.b.t. Wajong:
de meeste arbeidsdeskundigen zien het verschil niet tussen gedrag wat veroorzaakt wordt door
een genetische aandoening zoals autisme of
ander 'opzettelijk' gedrag.
Bijvoorbeeld blokkeren (bij studie, emoties, gedrag etc),
geen overzicht (daarom moet je instructies eindeloos herhalen) hebben of houden,
geen concentratie kunnen houden op meervoudige situaties.
Geen nee durven\kunnen zeggen, wat tot burn-outs kan leiden omdat werkgevers hen zo loyaal en hardwerkend zien en als een 'citroen uitpersen'.

Kennis en inzichten van de meeste arbeidsdeskundigen zijn totaal verouderd, niet compleet en vooral ontoereikend is mijn jarenlange ervaring.
(De gemeente die op de stoel van een VA (verzekeringsarts) meent te moeten zitten: idem dito).

Deze mismatchen beschadigen kwetsbare mensen enorm op lange duur en misschien wel levenslang.
Basisloon met eventueel passende dagbesteding, indien men kan en wil, zou een verlossende oplossing kunnen zijn omdat regulier werk onhaalbaar is.
Betrek de werkleiding in het sociaal ontwikkelbedrijf meer, die maakt de mensen dagelijks mee.