Wet vereenvoudiging banenafspraak en quotumregeling arbeidsbeperkten
Reactie
Naam | R Mous |
---|---|
Plaats | Hoogerheide |
Datum | 26 februari 2020 |
Vraag1
Het doel van deze consultatie is tweeledig:1. Het informeren van de samenleving over de voorgestelde maatregelen;
2. Het verzamelen van reacties over de inhoud van het wetsvoorstel.
Het probleem is dat de woorden altijd mooi en positief zijn maar de plannen meestal waardeloos. Kenmerkend voor Staatssecretaris van Ark. Het mag nooit iets kosten en moet zelfs geld opleveren op korte & lange termijn. Dat kan gewoon niet en het zijn altijd de kwetsbare mensen die er de dupe van worden. Daarnaast zijn alle mensen met een beperking uniek. Jantje heeft een urenbeperking, Kees een productiviteitsbeperking en Mien een omgevingsbeperking. Alles in alle mogelijke degradaties. De vereenvoudiging waar deze mevrouw zo prat op gaat is de doodsteek voor kwetsbare individuen met hun unieke ‘problemen’ en wat deze mensen persoonlijk nodig hebben om iets van hun leven kunnen maken. Het leven bestaat uit veel meer dan werken (voor een habbekrats). Een beperking, stoornis, aandoening of andere handicap belemmert je niet alleen in het werk, maar in heel je leven en ontwikkeling. Minder aandacht naar een individuele situatie omdat dit voor werkgevers of de cijfertjes beter en makkelijker is, pfff. Stel deze kwetsbare groep centraal, want om deze mensen gaat het en nergens anders over!! Geef ze een fatsoenlijk inkomen (uitkering, werk, of deels uitkering deels werk) met voldoende zekerheid, perspectief en mogelijkheden zodat ze zich echt kunnen ontwikkelen. Daarna kom je met maatregelen die de knelpunten en zwakke positie van deze mensen compenseren zodat ze ook gelijkwaardig wat kunnen bereiken en maken van hun leven. Zoiets heet een investering in een mooiere en betere samenleving. Geen dwang, boetes en quota voor derden, daar worden hooguit een paar belanghebbenden beter van die dat niet zouden mogen worden. Niet mensen hun restje arbeidscapaciteit laten inzetten voor minder dan het minimum uurloon (ook niet door korting van de uitkering zoals in het Wajong voorstel). Wat van Ark doet is niet de ongelijkheid door onfortuin van deze mensen compenseren, wat juist de overheidstaak is, maar deze ongelijkheid nog verder vergroten. Door stempels, door iedere handicap en ieder individu over 1 kam te scheren en door dusdanig lage beloningen voor deze mensen beschikbaar te stellen en ze perspectief af te pakken. Dit voordeel wordt aan de werkgevers gegeven. Nogmaals zorg eerst eens goed voor deze mensen en zorg dat ze en fatsoenlijk inkomen en perspectief hebben net als iedere andere Nederlander en doe door middel van investeringen werkgevers stimuleren en lever maatwerk voor individuen. Dat zal het enige zijn wat werkt en ook hoe het hoort in een beschaafd land.