Wijziging van het Schattingsbesluit arbeidsongeschiktheidswetten in verband met tijdelijke regels over het beoordelen van arbeidsongeschiktheid bij feitelijke arbeid

Reactie

Vraag1

Beste mensen,

Algemeen: ik denk dat het bepalen van arbeidsongeschiktheid bij feitelijke arbeid voor de betrokkenen beter te begrijpen is en daarmee tastbaar. Het brengt regie terug bij werknemer en werkgever.

In deze bijdrage vraag ik aandacht voor een zorgvuldige beoordeling indien er sprake is van 'sociaal loon'. Dit gebeurt bijvoorbeeld wanneer de arbeidsprestatie door beperkingen lager is, maar de werkgever vanwege een afspraak in de cao het oorspronkelijke loon na einde wachttijd doorbetaalt. de arbeidsprestatie en de beloning zijn dan niet meer met elkaar in balans. De beoordeling praktische verdiensten dient dan te geschieden op basis van de feitelijke loonwaarde.

Uit jurisprudentie blijkt dat bij een schatting de genoten verdiensten representatief dienen te zijn voor de daadwerkelijke verdiencapaciteit (ECLI:NL:CRVB:2005:AT3094).
“Als wordt aangetoond dat er sprake is van ‘sociaal loon’, een verloning die vanuit sociale overwegingen bij de werkgever hoger is dan de loonwaarde van het werk rechtvaardigt, dan kan op dat (volle) loon geen praktische schatting worden gebaseerd.”

Op dit moment is onderzoek loonwaarde het enige maatschappelijk geaccepteerde instrument om de feitelijke verdiensten uit arbeid te objectiveren. Is de schatting alleen gebaseerd op inkomsten uit loon, dan kan dit betekenen -indien hierin substantieel sociaal loon is verrekend- dat de werknemer een potentieel WIA recht wordt onthouden en het besluit kwetsbaar is voor bezwaar en beroep.

Voorstel: positioneer onderzoek loonwaarde in de maatregel voor de situaties waarin de genoten verdiensten niet representatief zijn voor de feitelijke arbeidsprestatie. Arbeidsdeskundigen die tevens zijn gecertificeerd als loonwaardedeskundige kunnen een kwalitatief onderbouwde loonwaarde die correspondeert met de feitelijk verrichtte arbeid borgen.

Raymond Laenen