Wet op de inlichtingen- en veiligheidsdiensten 20..

Reactie

Vraag1

Afstand doen van privacy uit een hang naar volmaakte veiligheid is even schadelijk voor de geest en levenswandel van een individu als voor de politieke cultuur. Voor het individu staat ‘veiligheid vóór alles’ gelijk aan een bestaan vol verlamming en angst; nooit in een auto of een vliegtuig stappen, nooit meedoen aan een activiteit waar risico’s aan zijn verbonden, nooit kwaliteit van leven prefereren boven kwantiteit, koste wat kost gevaar vermijden. Bovendien, er zijn net zoveel mensen die van de trap vallen als mensen die opgeblazen worden. De hoeveelheid mensen die zelfmoord plegen (580.000 in EU tien jaar tijd) of in een verkeersongeluk omkomen is letterlijk 100x groter. Elke dag maken we beslissingen over de dingen die we wel en niet willen delen met anderen. Privacy is daarmee de kernwaarde voor een vrij mens en als we dat eenmaal uit handen geven, dan is dat moeilijk ooit nog terug te krijgen. Wat als er in de toekomst een regering aan de macht komt die hele andere plannen heeft voor de inzet van die bevoegdheden? Dat heeft niets met paranoia te maken, dat is volgens de (recente) geschiedenis heel plausibel. In de VN wet uit 1966 over privacy staat niet voor niets: niemand mag worden onderworpen aan willekeurige of onwettige inmenging in zijn privéleven, in zijn gezinsleven, in zijn huis en zijn briefwisseling, noch aan onwettige aantasting van zijn eer en goede naam. Eenieder heeft recht op bescherming door de wet tegen zodanige inmenging of aantasting.