Wet op de inlichtingen- en veiligheidsdiensten 20..

Reactie

Vraag1

Allereerst een aantal algemene opmerkingen:
- Heeft de politiek niets geleerd van de publieke verontwaardiging naar aanleiding van de Snowden-onthullingen? Deze wetgeving lijkt er niet op gericht om de gebleken overtredingen te veroordelen en de illegale handelingen van inlichtingendiensten in te dammen; eerder lijkt het een poging om deze te legaliseren.
- Er is heden zeer weinig vertrouwen in de politiek en ook dit wetsvoorstel geeft daar aanleiding toe: Is er wel sprake van een daadwerkelijke volksvertegenwoordiging wanneer politici de grondrechten van burgers zo makkelijk opzij lijken te zetten voor de wensen van een kleine groep (in dit geval: inlichtingendiensten)?
- De vraag die ik mijzelf stel is: Voel ik mij een gerespecteerd en serieus genomen burger wanneer dit soort wetgeving mij op voorhand al beschouwt als een potentiële dader of overtreder? Moeten wij onze overheid op haar blauwe ogen vertrouwen terwijl zij uiterst wantrouwig handelt jegens de mensen die haar deze positie toevertrouwen?
- Uitgebreide monitoring en opslag van alle digitale uitingen hebben als groot risico dat opvattingen die door de huidige machthebbers als ongewenst worden bestempeld, ongezien de kop in kunnen worden gedrukt nog voordat deze ideeën gemeengoed kunnen worden. Dit terwijl een tegengeluid soms juist nodig is om ons land vooruit te helpen. Een tolerante en open opstelling van de machthebbers is nodig om ons kleine en mooie land op democratische wijze vorm te geven. Deze wetgeving biedt een scala aan mogelijkheden om tegengeluiden te signaleren en daarna te onderdrukken, beleidsmaatregelen die we gevoelsmatig eerder zouden toewijzen aan staten als China of Noord-Korea.

Verdere, meer specifieke opmerkingen heb ik als Word-document toegevoegd.

Bijlage