Reclameverbod en decentrale bevoegdheid

Reactie

Naam KPW Leenhouts
Plaats Rijswijk NB
Datum 11 december 2019

Vraag1

A. Wat vindt u van het voorstel van de wetswijziging waarin gevelreclame en reclame in speciaalzaken per 2021 wordt verboden?

B. Wat vindt u van het voorstel van de wetswijziging waarin expliciet wordt gemaakt dat provincies en gemeenten bevoegd zijn om bij verordening regels te stellen over rookverboden?
A: Gevelreclame en reclame in speciaalzaken gaat niks opleveren aan wijzigen van het gedrag bij het publiek. Jongeren kunnen al niet meer kopen onder de 18 jaar en volwassenen zijn prima in staat om zelf beslissingen te nemen en hebben geen paternalistische vinger nodig van de overheid. Zeker voor Esigaretten wordt zo de kans ontnomen informatie te verschaffen op een alternatief voor de tabakssigaret en zonder kennisneming van dit door Public Health England sterk aanbevolen tabaksalternatief (zie ook de daar behaalde zeer positieve resultaten met de Esigaret in het kader van schadebeperking), zal een roker het roken blijven prevaleren. Informeren, reguleren en Educatie levert voor veel zaken veel meer op dan simpele verboden. Ik adviseer de beleidsmakers om hiervan te leren en niet te vervallen in oude gewoontes die , als ook rokers ervaren, slecht zijn af te leren. Stel Vapeshops vrij van deze bepaling!

B: Geen bezwaar voor vraag B, echter, wanneer men een Esigaret gebruikt, gaat het niet om verbranding, dus voorvloeiend hieruit, roken. Wat een Esigaret produceert is een Aerosol, en staat ver van rook in samenstelling, structuur en eigenschappen. De beleidsmakers scheert dit in haar beleid over 1 kam, wat feitelijk een enorme onjuistheid is. Wat dit beleid wel laat zien is dat er blijkbaar een sociale intolerantie wordt opgelegd, waarbij dit onderscheid bewust niet gemaakt wordt. Dit is volgens mij een aantasting van de persoonlijke levenssfeer en heeft bij esigaretten niets te maken met hinderen van gezondheid van derden. Het is inmiddels aangetoond door het RIVM dat er niet zo iets bestaat bij normaal gebruik op welke plaats dan ook als schadelijke emissies van de esigaret die de normale buitenluchtkwaliteit overtreffen. Dat ligt bij rook anders, maar ook hier wordt de esigaret gelijkgesteld aan de tabakssigaret wat in mijn ogen en Public Health England wederom een feitelijke blunder is van de beleidsmaker. De Esigaret moet op punt B worden uitgesloten omdat er geen feitelijk gevaar is voor de omgeving, en kunstmatige sociale intolerantie hieraan ten grondslag ligt.