wet natuur
Reactie
| Naam | ir M Heijnis |
|---|---|
| Plaats | Wilp |
| Datum | 13 november 2011 |
Vraag1
(1) Dragen de voorgestelde wijzigingen ten opzichte van de huidige natuurwetgeving bij aan de balans tussen ecologie en economie?(2) Is het voorliggende wetsvoorstel voor de praktijk duidelijk en uitvoerbaar?
(3) Heeft u verder nog opmerkingen over de inhoud van het wetsvoorstel en de toelichting?
De gestelde vragen ga ik niet beantwoorden, daar zult u vele reacties op krijgen van mensen die verstand van zaken hebben.
Wel wil ik het volgende kwijt:
Ik heb begrepen dat het aantal bejaagbare vogelsoorten wordt uitgebreid met grauwe gans, kolgans en smient. Nu heb ik sowieso iets tegen het (nodeloos) doden van dieren, maar we hebben het hier meen ik over soorten waar Nederland een bijzondere verantwoordelijkheid voor draagt omdat een substantieel deel (bijvoorbeeld smient 50%, kolgans 70%) van de Europese populatie in Nederland broedt of overwintert. Wij mensen hebben de omstandigheden in ons landschap die het daar naar maken zelf gecreëerd door onze vorm van gebruik. En voor dat wat je zelf creeert dien je de volle verantwoordelijkheid te aanvaarden, toch? Het CDA heeft het altijd over rentmeesterschap. De VVD heeft het over verantwoordelijkheid nemen voor je eigen daden c.q. leven. Ik vermag niet in te zien waarom in GODSnaam deze levende wezens die wij zelf als het ware hebben uitgenodigd, afgeknald moeten worden. en dat is dan ook nog eens verzonnen onder een bewindsman die zegt voor rentmeester te willen spelen. In Godsnaam laat die man de goede mensen uitzoeken die hem van dit soort onzaligheden afhelpen. Ik schaam me voor dit soort beleid. Deze vogelsoorten moeten dus niet als bejaagbare soorten worden aangewezen.
Voorts: Natuurgebieden die niet onder Europese regels vallen, worden niet meer beschermd door het Rijk. De regeling voor die beschermde natuurmonumenten komt geheel te vervallen. Ook op andere punten wordt gebiedsbescherming uitgekleed. Het wetsvoorstel moet aangepast worden om te verzekeren dat alle natuurgebieden in Nederland de bescherming krijgen die zij verdienen.
Het natuurbeschermingsbeleid dat de afgelopen 100 jaar in Nederland met veel inspanning en na eindeloos geduldig hiernaar toe werken, tot stand is gebracht met een gezamenlijk draagvlak bij zowel politiek links en rechts, particulieren en overheid, boeren en beschermingsorganisaties - dreigt door deze wet bij de schroothoop gezet te worden. Thijsse, en vele andere wijzen draaien zich om in hun graf. We vervallen weer tot babarisme en komen ook hier in de achterhoede terecht. Schaam u, rijken!
Met vriendelijke, maar grimmige groet
Marian Heijnis