wet natuur
Reactie
| Naam | T. Veenstra |
|---|---|
| Plaats | Utrecht |
| Datum | 14 november 2011 |
Vraag1
(1) Dragen de voorgestelde wijzigingen ten opzichte van de huidige natuurwetgeving bij aan de balans tussen ecologie en economie?(2) Is het voorliggende wetsvoorstel voor de praktijk duidelijk en uitvoerbaar?
(3) Heeft u verder nog opmerkingen over de inhoud van het wetsvoorstel en de toelichting?
Ad 1: Absoluut niet. De voorgestelde Natuurwet betekent veel minder bescherming voor vogels in Nederland en natuur in het algemeen. Ik ben het er niet mee eens dat we het Europees recht als uitgangspunt nemen en onze eigen verantwoordelijkheid voor natuurbescherming uit handen geven.
Juist in Nederland, waar natuur door het grote aantal inwoners, bouwplannen en toenemende infrastructuur zwaar onder druk staat, is een nationale natuurwet onmisbaar. Met dit voorstel stapt de overheid willens en wetens over van verantwoord natuurbeleid tot verwaarlozer van natuurwaarden.
Ad 2: Zeker niet. Het voorstel is qua formulering op tal van punten voor velerlei uitleg vatbaar. Zo is straks verstoring van vogels uitsluitend nog verboden als die ‘van wezenlijke invloed is op de staat van instandhouding van de desbetreffende vogelsoort.’ Een dergelijke omschrijving laat te veel ruimte voor onwenselijke verstoring.
Ad 3:
A Met dit voorstel mag gejaagd worden op vogelsoorten als grauwe gans, kolgans en smient, stuk voor stuk soorten waarvoor Nederland een internationale verantwoordelijkheid draagt. Een belangrijk deel van deze dieren broedt of overwintert hier (smient 50%, kolgans 70%). Met klem verzoek ik u daarom deze soorten niet als bejaagbaar aan te wijzen.
B De bepaling dat natuurgebieden die niet onder Europese regels vallen met dit voorstel geen bescherming meer krijgen van het Rijk, betekent dat de bestaande regeling voor beschermde natuurmonumenten (66 gebieden, in totaal maar liefst 3.465 hectare) in één klap komt te vervallen. Ik verzoek u dan ook nadrukkelijk het wetsvoorstel zodanig aan te passen dat alle natuurgebieden in Nederland de bescherming houden die zij verdienen.
C Tot slot wil ik ervoor pleiten zuinig om te gaan met de natuurbescherming die de afgelopen 100 jaar in Nederland tot stand is gebracht. Het vele werk, het door de jaren heen ontwikkelde, brede draagvlak en geld dat hiermee gemoeid is, gaat volgens het voorstel zonder pardon bij het oud vuil. Deze kapitaalvernietiging zou, zeker in het huidig tijdsgewricht, waarin niemand het belang van duurzaamheid kan ontkennen, werkelijk een grove blunder zijn.