wet natuur
Reactie
Naam | mr. drs. P du Bois |
---|---|
Plaats | Amstelveen |
Datum | 15 november 2011 |
Vraag1
(1) Dragen de voorgestelde wijzigingen ten opzichte van de huidige natuurwetgeving bij aan de balans tussen ecologie en economie?(2) Is het voorliggende wetsvoorstel voor de praktijk duidelijk en uitvoerbaar?
(3) Heeft u verder nog opmerkingen over de inhoud van het wetsvoorstel en de toelichting?
1. Wetten en verdragen zijn bedoeld om het kwetsbare, zonder stem, enige mate van bescherming te bieden. De nieuwe wet Natuur gaat hier volledig aan voorbij.
Reeds vóór het aantreden van dit kabinet was het al moeizaam met de huidige wetten en verdragen in de hand het tij te keren en herstel van de natuur te realiseren of soorten dieren en planten van de ondergang te redden. Met de nieuwe wet Natuur wordt - onder het mom van vereenvoudiging - beschermde gebieden en soorten die bescherming afgenomen. We kunnen hier dan ook niet spreken over een ‘bijdrage aan de balans tussen ecologie en economie.
2. Nee. In het voorliggende voorstel zitten ongelooflijk veel onduidelijkheden. Zoveel dat aannemelijk wordt dat de rechtelijke macht en jurisprudentie zal uitwijzen dat aanscherping nodig is. Opsporingsambtenaren zullen weinig motivatie voelen deze wet te handhaven. Bovendien lopen we door de onduidelijkheden het gevaar dat iedere provincie er zijn eigen interpretaties en wendingen aan zal geven.
3. Het kan niet zo zijn dat de versimpeling die deze wet voorstaat er straks toe gaat leiden dat louter internationaal bedreigde soorten door bescherming gehandhaafd worden, terwijl op Nederlandse schaal bedreigde of kwetsbare soorten in hun belang worden geschaad.
Enkele van deze soorten bevinden zich nu al niet in een gunstige staat van instandhouding. Denk hierbij aan boommarter, vuursalamander, eikelmuis en onder andere verschillende orchideeënsoorten. Daarnaast zijn er soorten die door hun leefwijze en de hoge dynamiek en het intensieve landgebruik door ons mensen, alleen in een gunstige staat van instandhouding te handhaven zijn, indien zij extra bescherming genieten.
Meest duidelijke voorbeeld hiervan is de das die extra kwetsbaar is door zijn traditionele leefwijze in sociaal familieverband en eeuwenoude burchten en vaste trekroutes van burcht naar voedselgebieden.