wet natuur

Reactie

Naam mw Y de Lusenet
Plaats Batenburg
Datum 3 november 2011

Vraag1

(1) Dragen de voorgestelde wijzigingen ten opzichte van de huidige natuurwetgeving bij aan de balans tussen ecologie en economie?
(2) Is het voorliggende wetsvoorstel voor de praktijk duidelijk en uitvoerbaar?
(3) Heeft u verder nog opmerkingen over de inhoud van het wetsvoorstel en de toelichting?
1. Nee. Beschermingsmaatregelen die in een dichtbevolkt land hard nodig zijn om de voortdurende druk van economische factoren te weerstaan worden verzwakt. De balans is nu al scheef: waar geld te verdienen valt, moet ook nu de natuur al veel te vaak wijken. Het beeld van de natuur als obstakel voor 'gezonde' economische groei wordt door dit wetsvoorstel nog eens stevig bevestigd. Bijzonder weinig mensen doorzien de complexiteit van het systeem waarin beperkte specifieke veranderingen grote uitwaaierende effecten kunnen hebben. De overheid moet zich sterk maken voor onze leefomgeving: vanuit christelijk perspectief ons erfgoed niet verkwanselen, om redenen van welzijn, en duurzaamheid, en omdat het beschaafd is op te komen voor zwakkeren, voor andere wezens en zaken die zelf geen stem hebben. En dit alles vanuit een bewustzijn dat Europese verplichtingen voor een dichtbevolkt land als Nederland te minimaal zijn, omdat hier door de schaarse ruimte risico’s voor de natuur nu eenmaal groter zijn.

2. In elk geval niet op het punt van verstoring van vogels, die alleen nog verboden is waar het ‘van wezenlijke invloed is op de staat van instandhouding’. Geen wegenbouwer, aannemer, boer is in staat daarover op een gegeven moment een gefundeerd oordeel te vellen. Bovendien kan ieder er onderuit met een beroep op onwetendheid. Want hoe moet je weten wat 'wezenlijke invloed', en het effect op 'instandhouding’: als er nog 100 kerkuilen zijn kunnen we er dan 1, 4, 10, 20, 80 missen?
Beseffen de ontwerpers van het wetsvoorstel hoeveel duizenden mensen dagelijks van vogels genieten? Wie heeft er zoveel hinder van dat deze versoepeling nodig is?

3. Het verruimen van de jacht, met name op vogels waarvoor Nederland een speciale verantwoordelijkheid draagt, is onjuist en verwerpelijk, en dat er in beschermde gebieden gejaagd mag gaan worden is ongelooflijk cynisch.

Verschuiven van verantwoordelijkheden naar provincies is onacceptabel. Dat leidt tot zwartepieten over problematische kwesties en interpreteren van regels naar eigen voordeel. Een sterk natuurbeleid moet een centraal natuurbeleid zijn, met gelijke regels voor het hele land. Dat is bovendien veel goedkoper dan dat elke provincie/gemeente op eigen niveau deskundigheid moet hebben, juridische consequenties moet doorgronden, om moet gaan met lobbyisten etc . Vgl monumentenzorg dat bij de gemeentes is neergelegd, daarvoor is vaak geen kennis en geen verantwoordelijk ambtenaar want daar is geen geld voor.