Wet Voorschriften vrijstelling leerplicht bij richtingbezwaren

Reactie

Vraag1

De sfeer van het wetsvoorstel is er een van wantrouwen: ouders die hun kind(eren) zelf onderwijs geven, dat kan niet goed gaan.
Tientallen jaren praktijk in binnen- en buitenland laten iets anders zien. Vanwaar dan dat wantrouwen?

Daarnaast zijn de afgelopen jaren veel ouders die thuisonderwijs geven voor de rechter gekomen omdat een leerplichtambtenaar het niet eens was met hun richtingsbezwaar. Dan wordt iemand dus beoordeeld op zijn geloof/ overtuiging door een vertegenwoordiger van de staat.
Een grove schending van het gescheiden houden van kerk en staat.
In het voorstel zoals dat er nu ligt, krijgt de leerplichtambtenaar nog meer macht en hij/zij moet ook nog op de hoogte zijn van allerlei geloofs- of levensbeschouwelijke richtingen. Een onmogelijke en onwenselijke manier om gewetensbezwaarde ouders te beoordelen.
Zonder mogelijkheid van hoger beroep/ second opinion.

Ook is het direct vervallen van de vrijstelling in sommige gevallen veel te zwaar: zelfs zeer slecht presterende scholen krijgen niet zo'n zware straf direct opgelegd. Er wordt altijd begeleiding/ extra toezicht ingesteld.

Een ander punt is het aanzien van thuisonderwijs als school-in-huis. Aantonen van bekwaamheid, bijscholing, onderwijsplan, verplichte toetsen.
Thuisonderwijs biedt maatwerk: er is geen betere leraar dan de leraar die een hechte band met zijn leerlingen heeft. Juist dat aspect komt zo goed naar voren in thuisonderwijs.

Daarmee is het zo jammer en weer een gemiste kans dat thuisonderwijs opnieuw als bedreiging wordt gezien en niet als kans.
Afgelopen maanden hebben ineens zoveel mensen iets van thuisonderwijs ervaren. Leerlingen zijn soms opgebloeid door de rust in huis en een vertrouwde ouder als leraar. Het is zo zonde als we er nu weer voor kiezen dat geen vervolg te geven.

Maar helaas is dat precies wat dit wetsvoorstel wel voor ogen heeft.