Wijziging Leerplichtwet 1969 vrijstelling bij lichamelijke of psychische gronden

Reactie

Vraag1

Dat er een modernere versie van gemaakt wordt is altijd goed.
Echter bij mij bestaat de vrees dat zolang passend onderwijs in de praktijk nog niet passend is deze mogelijkheid, die voorheen rust kon bieden aan jarenlang getraumatiseerde kinderen, wegvalt waardoor het dwang- en drangtraject onverminderd voortduurt. Er wordt alleen maar nog langer getracht een vierkantje in een rond gat te proppen.
Er moet inzicht komen bij de wetgever dat indien een gezin ten einde raad vrijstelling aanvraagt, dit echt een laatste middel is. Ouders willen namelijk per definitie dat hun kind een mooie toekomst tegemoet gaat. Niemand gaat uit luiheid of onvermogen kiezen voor een weg uit onderwijs. Onderwijs is diploma is werk is zelfstandigheid. Iets beters kun je je kind niet meegeven. Dat doel wordt dus niet zomaar losgelaten, dat doe je alleen als je ziet dat je kind er echt aan ten onder gaat. Niet het tot zich nemen van de stof zelf maar alle prikkels eromheen die te veel energie vragen.

Er zijn veel leerlingen die in een grijs gebied vallen. Niet genoeg handicaps om overduidelijk te passen binnen de criteria voor vrijstelling maar ook niet toegerust om goed te functioneren in regulier en zelfs speciaal onderwijs. Intussen wel de cognitie om een diploma te halen mits de randvoorwaarden goed zijn. Dus in mijn optiek moet schoolplicht voortaan leerrecht worden. De vrijstelling moet daarbij een middel worden om een kind op adem te laten komen en samen met alle betrokkenen een weg te vinden die wel tot een startkwalificatie leidt.

Vraag2

Bij voorkeur andere oplossing. Een onafhankelijke adviseur, die samenwerkt met ouders en kind.

Vraag3

Akkoord