Wijziging Leerplichtwet 1969 vrijstelling bij lichamelijke of psychische gronden

Reactie

Vraag1

Ik mis de verbinding met de praktijk, daarom vrees ik voor de uitwerking, vooral bij getraumatiseerde kinderen en nog specifieker kinderen met een onderwijstrauma. Het onderwijs kan niet omgaan met trauma onder kinderen en zeker niet met trauma dat het goedbedoelende onderwijs zelf veroorzaakt.

De onderwijskundige adviesrol bij onderwijstrauma dient waar relevant en mogelijk gelegd te worden bij een specialist met (te ontwikkelen) kennis van onderwijs. Denk bij onderwijstrauma hoogbegaafden aan Centrum Begaafdheidsonderzoek of Novilo, bij autisme aan Leo Kanner Huis etc.
Maak absoluut geen gebruik van generalistische "professionals" in de jeugdzorg of het onderwijs. Mijn ervaring (als voormalig hoofd leerplicht (15 jaar) én als ouder) is dat generalisten de problematieken slechts verergeren door probleemonderschatting en zelfoverschatting.

Verder: de arts die de verklaring afgeeft is doorgaans de jeugdarts. Ik vraag mij al jaren af wat de toegevoegde waarde is van een arts die zwaar overbelast, veel te laat (enorme wachtlijsten) als generalist vrijstellingen beoordeelt. Ik weet dat ze hun best doen, maar of ze ook wat toevoegen durf ik te bediscussiëren. Daarnaast zijn gemeenten veelkoppige monsters; de leerplichtambtenaar probeert een spoedig besluit te realiseren terwijl diezelfde gemeente weigert te investeren in meer capaciteit onder de jeugdartsen. Doorbreek nou eens de vicieuze cirkel, het is niet de wet waar het probleem ligt, maar de uitvoering. Zorg ervoor dat partijen integraal, expliciet en samen werken! Oh ja, en onafhankelijk zou tevens gelijk moeten staan aan (ver)oordeel vrij, want ook daar valt nog een wereld te winnen.

Eis om tot werkelijk effect te komen: onafhankelijkheid van de onderwijskundig adviseur!
Immers, gemeenten en onderwijs missen kennis, kunde en eigenaarschap

Maar wees nou eerlijk, deze wetswijziging zou niet nodig hoeven zijn als er aanjagers in het veld zouden werken die de zelfgenoegzaam achteroverleunende verantwoordelijken zouden activeren. Vrijstelling 5 onder a wordt alleen ten onrechte ingezet als de uitvoerende (de leerplichtambtenaar) niet door de bovenlagen heen weet te breken of de complexiteit niet overziet (en daarmee wellicht beter een andere baan kan zoeken).

Vraag2

Ik mis de verbinding met de praktijk, daarom vrees ik voor de uitwerking, vooral bij getraumatiseerde kinderen en nog specifieker kinderen met een onderwijstrauma. Het onderwijs kan niet omgaan met trauma onder kinderen en zeker niet met trauma dat het goedbedoelende onderwijs zelf veroorzaakt.

De onderwijskundige adviesrol bij onderwijstrauma dient waar relevant en mogelijk gelegd te worden bij een specialist met (te ontwikkelen) kennis van onderwijs. Denk bij onderwijstrauma hoogbegaafden aan Centrum Begaafdheidsonderzoek of Novilo, bij autisme aan Leo Kanner Huis etc.
Maak absoluut geen gebruik van generalistische "professionals" in de jeugdzorg of het onderwijs. Mijn ervaring (als voormalig hoofd leerplicht (15 jaar) én als ouder) is dat generalisten de problematieken slechts verergeren door probleemonderschatting en zelfoverschatting.

Verder: de arts die de verklaring afgeeft is doorgaans de jeugdarts. Ik vraag mij al jaren af wat de toegevoegde waarde is van een arts die zwaar overbelast, veel te laat (enorme wachtlijsten) als generalist vrijstellingen beoordeelt. Ik weet dat ze hun best doen, maar of ze ook wat toevoegen durf ik te bediscussiëren. Daarnaast zijn gemeenten veelkoppige monsters; de leerplichtambtenaar probeert een spoedig besluit te realiseren terwijl diezelfde gemeente weigert te investeren in meer capaciteit onder de jeugdartsen. Doorbreek nou eens de vicieuze cirkel, het is niet de wet waar het probleem ligt, maar de uitvoering. Zorg ervoor dat partijen integraal, expliciet en samen werken! Oh ja, en onafhankelijk zou tevens gelijk moeten staan aan (ver)oordeel vrij, want ook daar valt nog een wereld te winnen.

Eis om tot werkelijk effect te komen: onafhankelijkheid van de onderwijskundig adviseur!
Immers, gemeenten en onderwijs missen kennis, kunde en eigenaarschap

Maar wees nou eerlijk, deze wetswijziging zou niet nodig hoeven zijn als er aanjagers in het veld zouden werken die de zelfgenoegzaam achteroverleunende verantwoordelijken zouden activeren. Vrijstelling 5 onder a wordt alleen ten onrechte ingezet als de uitvoerende (de leerplichtambtenaar) niet door de bovenlagen heen weet te breken of de complexiteit niet overziet (en daarmee wellicht beter een andere baan kan zoeken).

Vraag3

geen mening